ក្រុងតូក្យូ/រុស្ស៊ី: ជីវិតក្នុងប្រជុំកោះនេះហាក់រស់នៅតាមបែបផែនធម្មជាតិ ដោយសត្វឆ្មាទឹកប្រមូលផ្ដុំគ្នាតាមផ្ទាំងថ្ម ហ្វូងបក្សីហិចហើរតាំងពីព្រឹកព្រលឹមរហូតដល់ថ្ងៃលិច ឫស្សីដុះរកេតរកូតតាមចំណង់ និងទឹកក្ដៅផុសខ្ពុរចេញពីរណ្ដៅ ភ្នំភ្លើង។
ប្រជុំកោះ គូរីលស៍ ផ្ដល់នូវទស្សនីយភាពធម្មជាតិក្នុងមនោអារម្មណ៍ភ្ញៀវទេសចរ។
វាសម្បូរទីឋានទឹកផុសធម្មជាតិ ដែលភាគច្រើនផុសចេញពីរណ្ដៅភ្នំភ្លើង និងទេសភាពដ៏ត្រកាលនៃវាលរហោឋានល្វឹងល្វើយគូសភ្ជាប់ជាមួយនឹងវាលស្មៅបៃតងស្រស់។ ធម្មជាតិមិនមានការកែច្នៃសូម្បីតែបន្ដិច។ ទីឋានទាំងនេះមិនសូវមានមនុស្សមកបៀតបៀន ហើយវាហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយផ្ទៃមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកខៀវស្រងាត់ និងសមុទ្រអូខូតស៍។
ប្រជុំកោះ គូរីលស៍ ចម្ងាយប្រមាណ ១០៤១៧ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងម៉ូស្គូ ប្រទេសរុស្ស៊ី គឺជាប្រជុំកោះភ្នំភ្លើង ៥៦ ដែលលាតសន្ធឹងលើផ្ទៃដី ១២០០ គីឡូម៉ែត្រចន្លោះឧបទ្វីបកាមឆាតកា និងកោះហុកកៃដូ ជប៉ុន ដែលបែងចែកសមុទ្រអុកខុតស៍ ពីសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក។ ខាងត្បូងប្រជុំកោះគូរីលស៍ ស្ថិតនៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនរវាងជប៉ុន និងសហភាពរុស្ស៊ី។ ជម្លោះដែនដីនេះនៅតែបន្ដតាំងពីសង្គ្រាមលោកលើកទី ២។
ទោះធ្លាប់ត្រូវបានកាន់កាប់ដោយជប៉ុន កោះគូរីលស៍ ពេលនេះ ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយរុស្ស៊ី។ អ្នកស្រុកភាគច្រើនប្រកបរបរនេសាទក្នុងដែនទឹកតាមប្រជុំកោះ។
កោះសម្បូរមនុស្សរស់នៅច្រើនបំផុតគឺកោះ គុណាសៀរ តំបន់ Yuzhno-Kurilsk តែទីក្រុងដ៏តូច គូរីលស៍ ស្ថិតលើកោះធំបំផុត អ៊ីទូរូព។
ដោយស្ថិតលើដីរុស្ស៊ីច្រើនបំផុត ភាសារុស្ស៊ីត្រូវបានប្រើទូទៅ ខណៈភាសាជប៉ុនមានអ្នកនិយាយតិចតួច។ ភ្ញៀវអាចធ្វើដំណើរមកដល់យ៉ាងឆាប់រហ័សតាមរយៈយន្ដហោះពី Yuzhno-Sakhalinsk តែវាក៏អាចធ្វើដំណើរតាមសាឡាងពីសាខាលីន មកកាន់ គូណាសៀរ និងទៅកាន់ អ៊ីទូរូព។
ក្រៅពីនេះក៏មានស្រឡាងរត់ពីប្រទេសជប៉ុនតាមការវិភាគកំណត់ទៅកាន់ Yuzhno Sakhalinsk ថែមទៀត។
ទីឋានកម្សាន្ដនានា រួមមាន តំបន់អភិរក្សធម្មជាតិរដ្ឋគូរីលស្គីវ ភ្នំភ្លើង បារ៉ានស្គី ភ្នំភ្លើង ទីយ៉ាទីយ៉ា សារមន្ទីរព្រេងកថាអ្នកស្រុក និង Cape Edge of the World។
ភ្ញៀវទទួលទានគ្រឿងសមុទ្រក្នុងប្រជុំកោះ ខណៈការនេសាទនៅមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកខាងជើងជាសកម្មភាពកម្សាន្ដពេញនិយមបំផុត៕HR
ទេសភាពបុប្ផាព្រៃដែលភ្ញៀវទេសចរតិចតួចបំផុតបានទៅដល់។
No comments:
Post a Comment